POLSKO-UKRAIŃSKA WSPÓŁPRACA WOJSKOWA W LATACH 1992–2017
Ключові слова:
polsko-ukraińska współpraca wojskowa, Ukraina, Polska, bezpieczeństwo międzynarodowe w Europie Środkowej i WschodniejАнотація
W ramach stosunków międzynarodowych obok międzynarodowej współpracy politycznej, ekonomicznej, kulturalnej czy ekologicznej coraz częściej podejmowana jest także współpraca wojskowa. Zaproszenie do „wspólnego żołnierskiego stołu” zbliża armie, dając zarazem możliwość wzajemnego poznania. Współpraca wojskowa umożliwia porównanie strukturalnego układu sił zbrojnych, procesu szkolenia, wyposażenia wojskowego oraz wymianę doświadczeń szkoleniowych. Jest też okazją do zapoznania się z najnowszymi trendami rozwojowymi techniki bojowej. Dzięki niej znacznie spada ryzyko wybuchu otwartych konfliktów zbrojnych, co przyczynia się do umocnienia bezpieczeństwa międzynarodowego. Współpraca wojskowa jest bardzo ważnym elementem bezpieczeństwa międzynarodowego, ponieważ „dojrzałe” państwa dostrzegają w tej formie kontaktów zarówno interesy własne, jak i interesy swoich partnerów. Historia i tradycje polsko-ukraińskich kontaktów wojskowych są równie bogate jak relacje między oboma narodami. Intensywna współpraca wojskowa swoimi początkami sięga połowy XVI wieku. Jej podstawą było dążenie do militarnego zagospodarowania Kozaków, będących paramilitarną formą samoorganizacji miejscowego społeczeństwa. Kolejny rozdział polskoukraińskiej współpracy wojskowej rozpoczął się tuż po zakończeniu I wojny światowej. Polskie władze państwowe, analizując sytuację polityczno-militarną, od samego początku dostrzegały znaczenie Ukrainy dla przyszłego układu sił w Europie oraz jej wpływ na bezpieczeństwo Polski na wschodzie. Miało to szczególne znaczenie w kontekście rosnącego zagrożenia ze strony bolszewickiej Rosji. Za początek kontaktów wojskowych z niepodległą Ukrainą należy uznać ustalenia poczynione 14 stycznia 1992 r. w trakcie wizyty w Polsce ministra obrony Ukrainy gen. płk. Konstantina Morozowa. Pod względem formalnym prawną podstawą współpracy stało się podpisane 3 lutego 1993 r. w Kijowie Porozumienie między Ministrem Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej a Ministrem Obrony Ukrainy o współpracy w dziedzinie wojskowej.Посилання
21 Brygada Strzelców Podhalańskich. Retrieved from www.21bsp.wp.mil.pl.
Adamski Ł. (2010) Polityka Polski wobec Ukrainy, Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej – Yearbook of Polish Foreign Policy. [in Polish].
Bądek A. (2000) Udział RP w programie Partnerstwa dla Pokoju w świetle założeń narodowej i sojuszniczej polityki bezpieczeństwa. Warszawa : AON. [in Polish].
Brygada międzynarodowa sygnałem dla wszystkich. Retrieved from http://lublin.gosc.pl/doc/2943542.Brygadamiedzynarodowa-sygnalem-dla-wszystkich.
Całka, M. (1995). Stosunki z Ukrainą. Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej – Yearbook of Polish Foreign Policy. [in Polish].
Chojnowska A. (1996). Stosunki z Ukrainą. Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej – Yearbook of Polish Foreign Policy. [in Polish].
Cieślik M. (1999). Stosunki z Ukrainą. Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej – Yearbook of Polish Foreign Policy. [in Polish].
(1994) Dokument Ramowy, Bruksela, 10–11 stycznia 1994 r. In M. Wągrowska. Partnerstwo dla Pokoju. Studia i Materiały – Studies and Materials. 1994, 8. [in Polish].
Drzewicki A. (2008). Polsko-ukraińska współpraca wojskowa w świetle umów i porozumień dwustronnych [Polish-Ukrainian military cooperation in the light of bilateral agreements and arrangements]. (M. Wolański, Ł. Leszczenko) Ze studiów polsko-ukraińskich. Wrocław. [in Polish].
Drzewicki A. (2011). Stosunki z Ukrainą w sferze bezpieczeństwa: polski punkt widzenia. Bezpieczeństwo Narodowe – National security, 17. [in Polish].
Gotowała J. (2006). Irak 2006 – osłona młodej demokracji. Abstracts of Papers’06: Materiał z konferencji naukowej. Warszawa. [in Polish].
Gotowała J. (2004). Trudna stabilizacja. Abstracts of Papers’04: Materiał z konferencji naukowej zorganizowanej z inicjatywy i pod patronatem Ministra Obrony Narodowej. Warszawa. [in Polish].
(1994) Indywidualny Program Partnerstwa pomiędzy Rzeczpospolitą Polską i NATO, Warszawa-Bruksela, 5 lipca 1994 r. In M. Wągrowska. Partnerstwo dla Pokoju. Studia i Materiały, 8. [in Polish].
Kaczmarek, J. (1997). NATO-Polska 2000. Wrocław. [in Polish].
Kochanowski, F. (2000). Udział Wojska Polskiego w misjach pokojowych w latach dziewięćdziesiątych. Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej – Yearbook of Polish Foreign Policy. [in Polish].
Kolasiński, M. (2008). Udział Ukrainy w stabilizacji postsaddamowskiego Iraku. In J. Marszałek-Kawa Z. Karpus. Stosunki polsko-ukraińskie. Wojna i współczesność. Toruń. [in Polish].
Kowalska-Sendek, M. Polacy z misją szkoleniową na Ukrainie. Retrieved from http://polskazbrojna.pl/home/articleshow/19999?t=Polacy-z-misja-szkoleniowa-na-Ukrainie. [in Polish].
(1999) Kronika stosunków międzynarodowych Polski. Ukraina. Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej – Yearbook of Polish Foreign Policy. [in Polish].
Lenart P. (2008). Zaangażowanie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w operacji stabilizacyjnej w Iraku w latach 2003–2008, Zeszyty Naukowe AON – AON Scientific Notebooks, 3A. [in Polish].
LITPOLBRIG. Historia. Retrieved from http://litpolukrbrig.wp.mil.pl/pl/111.html. [in Polish].
LITPOLUKRBRIG. Szkolenie. Retrieved from http://litpolukrbrig.wp.mil.pl/pl/110.html.
Malewicz, P. (2008). Polska polityka wschodnia 1989–1991, Toruń. [in Polish].
Meszka, A. Stosunki polsko-ukraińskie w latach 1989–2004. Retrieved from www.stosunki-miedzynarodowe.pl. [in Polish].
Nawrot M. (2001). Udział Polski w Pakcie Stabilności dla Europy Południowo-Wschodniej, Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej – Yearbook of Polish Foreign Polic. [in Polish].
Polacy będą szkolić ukraińskich żołnierzy. Retrieved from http://www.rp.pl/Sluzby-mundurowe/160719464Polacy-beda-szkolic-ukrainskich-zolnierzy.html. [in Polish].
Polityka partnerska NATO. In Współpraca międzynarodowa. Retrieved from ww.mon.gov.pl.
Polska weźmie udział w szkoleniu ukraińskich podoficerów. Retrieved from http://telewizjarepublika.pl/genpacek-polska-wezmie-udział-w-szkoleniu-ukrainskich-podoficerow,17603.html.
(2011) Polski Kontyngent Wojskowy w Iraku 2003–2008, Kronika Wojska Polskiego – Polish Army Chronicle. Warszawa. [in Polish].
Polsko-Ukraiński Batalion Sił Pokojowych. Retrieved from www.mon.gov.pl. [in Polish].
Prystrom J. (1995). Problem bezpieczeństwa państwa w polityce zagranicznej Polski, Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej – Yearbook of Polish Foreign Policy. [in Polish].
Przyborowska-Klimczak, A., Staszewski W. (1998). Stosunki traktatowe Polski z państwami sąsiednimi. Wybór dokumentów. Lublin. [in Polish].
Przygotowanie operacji. Retrieved from www.pkwirak.wp.mil.pl.
(1998) Rozwój polityczno-wojskowych stosunków Polski z NATO. In NATO w polityce bezpieczeństwa Polski, Przegląd Środkowoeuropejski – Central European Review, 22, roz. 2. Retrieved from www.medianet.pl.
Skubiszewski, K. (1997). Polityka zagraniczna i odzyskanie niepodległości. Przemówienia, oświadczenia, wywiady 1989–1993. Warszawa. [in Polish].
Stefanowicz J. (1993). Rzeczypospolitej pole bezpieczeństwa. Warszawa. [in Polish].
Stosunki Ukraina-NATO do 2002 roku. Retrieved from www.stosunki-miedzynarodowe.pl.
Sulima-Kotarska, E. (Ed.) (2011). Eksport uzbrojenia i sprzętu wojskowego z Polski. Raport za rok 2010, Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa. [in Polish].
Szkolenie instruktorów ukraińskich. Retrieved from http://spwl.wp.mil.pl/pl/1_346.html.
Szmyd Z. (2000). Stosunki z Ukrainą. Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej – Yearbook of Polish Foreign Policy. [in Polish].
Szumski A. (2008). Polsko-ukraińska współpraca wojskowa na przykładzie Polsko-Ukraińskiego Batalionu Sił Pokojowych (POLUKRBAT). M. Wolański, Ł. Leszczenko (Ed.) Ze studiów polsko-ukraińskich. Wrocław. [in Polish].
Świetlicki B., Włodarski, P. Drugi rok współpracy w ramach Partnerstwa dla Pokoju. Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej – Yearbook of Polish Foreign Policy. [in Polish].
Ukraińscy żołnierze będą szkoleni w Polsce. Retrieved from http://www.polska-zbrojna.pl/home/articleshow/ 15570?t=Ukraincy-zolnierze-beda-szkoleni-w-Polsce. [in Polish].
Wielonarodowa Brygada (cz. polska). Retrieved from http://wb.wp.mil.pl/pl/79.html. [in Polish].
Wizyta Ministra Obrony Ukrainy. Retrieved from http://archiwalny.mon.gov.pl/pl/artykul/9898. [in Polish].
Wojciechowski, M., Karpus, Z. (2004) Polska polityka wschodnia w XX wieku. Włocławek-Toruń. [in Polish].
Wróblewski W. (2001). Wschodnia granica Polski. Przeszłość i teraźniejszość, Lublin. [in Polish].
Wspólna brygada Polski, Litwy i Ukrainy coraz bliżej powstania. Retrieved from http://www.polskazbrojna.pl/home/articleshow/16681?t=Wspolna-brygada-Polski-Litwy-i-Ukrainy-coraz-blizej-powstania.
Współpraca NATO z państwami trzecimi. Retrieved from www.msz.gov.pl.
Zięba R. (2010). Główne kierunki polityki zagranicznej Polski po zimnej wojnie. Warszawa. [in Polish]
##submission.downloads##
Номер
Розділ
Ліцензія
Автори, які публікуються у цьому журналі, погоджуються з наступними умовами:
- Автори залишають за собою право на авторство своєї роботи та передають журналу право першої публікації цієї роботи на умовах ліцензії Creative Commons Attribution License, котра дозволяє іншим особам вільно розповсюджувати опубліковану роботу з обов'язковим посиланням на авторів оригінальної роботи та першу публікацію роботи у цьому журналі.
- Автори мають право укладати самостійні додаткові угоди щодо неексклюзивного розповсюдження роботи у тому вигляді, в якому вона була опублікована цим журналом (наприклад, розміщувати роботу в електронному сховищі установи або публікувати у складі монографії), за умови збереження посилання на першу публікацію роботи у цьому журналі.
- Політика журналу дозволяє і заохочує розміщення авторами в мережі Інтернет (наприклад, у сховищах установ або на особистих веб-сайтах) рукопису роботи, як до подання цього рукопису до редакції, так і під час його редакційного опрацювання, оскільки це сприяє виникненню продуктивної наукової дискусії та позитивно позначається на оперативності та динаміці цитування опублікованої роботи (див. The Effect of Open Access).
Редколегія публікує матеріали, не завжди поділяючи погляди їхніх авторів, зберігає стиль матеріалів, залишає за собою право скорочувати та редагувати тексти. Автор несе відповідальність за зміст статті, достовірність фактів, цитат, дат тощо. Друковані в інших виданнях матеріали до розгляду не приймаються. У разі передруку публікацій посилання на «Історичний архів. Наукові студії» обов’язкове.
